Znaczenie mikrobioty jelitowej w leczeniu choroby sercowo-naczyniowej pozostaje przedmiotem dyskusji już od kilku lat. Mikrobiota jelitowa jest kompleksem mikroorganizów kolonizujących śluzówki układu pokarmowego (głównie jelit) i stanowi integralną część ciała człowieka. Obecnie mikrobiotę jelitową określa się mianem „superorganu”, który pełni w ludzkim ciele wiele funkcji – odpowiada za rozwój i funkcjonowanie układu odpornościowego, zwłaszcza odporność wrodzoną, rozwój bariery nabłonkowej jelit, indukcję przeciwzapalnego profilu cytokinowego, produkcję witamin (głównie z grupy B i witaminy K), trawienie i wchłanianie substancji pokarmowych i odżywczych (w tym tłuszczu i cholesterolu), a także metabolizm wielu związków, między innymi kwasów żółciowych i cholesterolu (Valdes et al. 2018). Tym samym mikrobiota jelitowa może regulować stężenie cholesterolu całkowitego, LDL, HDL, trójglicerydów oraz cholesterolu nie-HDL, tj. wszystkich wskaźników stanowiących wyznacznik ryzyka sercowo-naczyniowego. 

Strategie zapobiegania miażdżycowej chorobie układu sercowo-naczyniowego określane są na podstawie oceny ryzyka sercowo-naczyniowego. Sposób postępowania w przypadku pacjentów, u których występuje wysokie lub bardzo wysokie ryzyko sercowo-naczyniowe, został już szczegółowo opisany i wiąże się z natychmiastowym rozpoczęciem leczenia. Z kolei w przypadku pacjentów w grupie niskiego bądź umiarkowanego ryzyka wymagane jest przede wszystkim dokonanie oceny skuteczności wprowadzenia zmian w stylu życia pacjenta oraz wzięcie pod uwagę wielu dodatkowych czynników, które wpływają na poziom ryzyka. Decyzje w tym zakresie mogą zależeć od modyfikacji składu mikrobioty jelitowej spowodowanej zmianą nawyków żywieniowych, zwiększeniem aktywności fizycznej oraz wprowadzeniem innych zmian w różnych aspektach życia – także suplementacja doustnymi probiotykami.

Wyniki uzyskane w trakcie randomizowanych, podwójnie zaślepionych badań z grupą kontrolną wskazują, że wybrane szczepy probiotyczne podawane doustnie mogą modyfikować stężenie poszczególnych frakcji lipidowych osocza, w tym cholesterolu LDL i cholesterolu całkowitego (Gadelha and Bezerra, 2019). Do gatunków bakterii, które według badań korzystnie wpływają na profil lipidowy, zaliczyć można Lactobacillus plantarum oraz Bacillus coagulans (Costabile et al. 2017, Fuentes et al. 2013, Majeed et al. 2016).